Επιστολή αποχώρησης μελών του πυρήνα Πολυτεχνείου Κρήτης από το ΕΠΑΜ

Αγαπητοί /-ές Συναγωνιστές/-ίστριες,
 

 Συντάξαμε αυτή την επιστολή για να κοινοποιήσουμε στους συναγωνιστές/-ίστριες τους λόγους που μας ώθησαν σε αποχώρηση από τη μορφή στην οποία κατέληξε το ΕΠΑΜ. Η αιτία αυτής της απόφασής μας είναι κυρίως τα όσα τραγικά και άκρως αντιδημοκρατικά βιώσαμε στο 1ο Συνέδριο παρωδία του ΕΠΑΜ, όπως αυτά θα παρουσιαστούν παρακάτω. Πρίν όμως παρουσιάσουμε τα συγκεκριμένα γεγονότα και επιχειρηματολογήσουμε σχετικά, θα θέλαμε να διευκρινίσουμε κάποια πράγματα, καθώς τον τελευταίο καιρό έχει αναπτυχθεί στις τάξεις του ΕΠΑΜ μια χυδαία παραφιλολογία, που ξεπερνά κατά πολύ τα όρια του νοσηρού πολιτικού κουτσομπολιού και έχει σαν αποτέλεσμα την πλήρη διαστρέβλωση θέσεων, επιχειρημάτων αλλά και προσωπικοτήτων.

Πρώτον: Με συγκεκριμένη ανάλυση της συγκεκριμένης κατάστασης που επικρατεί στην χώρα μας,  που απέβη “Αδύναμος Κρίκος” του παγκόσμιου κεφαλαιοκρατικού συστύματος, συμφωνούμε απόλυτα στην ιδέα του σχηματισμού ενός Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου με βραχύ-μεσοπρόθεσμα αιτήματα-κρίκους, όπως είναι αυτά που διατυπώνονται στην Ιδρυτική Διακήρυξη του ΕΠΑΜ, για να απελευθερωθεί η χώρα  από το καθεστώς κατοχής, νέο-αποικίας και δωσιλογισμού που επικρατούν, ώστε να σημάνει μια νέα εποχή για το λαό μας αλλά και τους άλλους λαούς που είτε πλήττονται, είτε θα πληγούν, με τον ίδιο ή παρόμοιο τρόπο.

Στο σημείο αυτό πρέπει να τονίσουμε ότι το Μέτωπο που απαιτεί η συγκυρία, δεν είναι  ένα μόρφωμα που απλώς θα λέγεται μέτωπο και θα αποτελείται από ανθρώπους διαφορετικών ιδεολογιών, ενώ επί της ουσίας θα είναι ένα άλλο κομμάτι του ήδη κατακερματισμένου πολιτικού σκηνικού και θα φιγουράρει ως μια ακόμη ”Αντι-μνημονιακή” δύναμη. Αυτό επί της ουσίας θα είναι παλαιάς καθεστωτικής κοπής Κόμμα βαφτισμένο απλώς ως μέτωπο! Η συγκυρία απαιτεί κάτι εντελώς ξεχωριστό. Απαιτεί ένα Μέτωπο που θα λειτουργήσει σαν συγκολλητική ουσία στις χιλιάδες συλλογικότητες, κινήματα βάσης, συνελεύσεις γειτονιών, πολιτικών φορέων, οργανώσεων και κομμάτων, που είναι βάσει προταγμάτων Αντιμνημονιακά-Αντικατοχικά. 

 

Απαιτείται δηλαδή ένα Μέτωπο τύπου Ε.Α.Μ., προσαρμοσμένο στις νέες οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές που θα συνδέει διαλεκτικά την τακτική με την στρατηγική καθώς και το Εθνικό με το Ταξικό ζήτημα. Ένα Μέτωπο που στις τάξεις του θα συμμετέχουν, σε ισότιμη βάση και αποδεχόμενοι τις καταστατικές και οργανωτικές αρχές του, εκτός από άτομα από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους και κινήματα όπως αυτά που περιγράψαμε παραπάνω (εκτός φυσικά από καθεστωτικές, παρακρατικές και νέο-φασιστικές, ρατσιστικές δυνάμεις). Ένα Μέτωπο που θα μετατρέψει τα χιλιάδες ρυάκια αντίστασης του λαού μας σε ένα ορμητικό χείμαρρο, που θα αλλάξει ριζικά τον συσχετισμό δυνάμεων και θα προσπαθεί να δίνει τις μάχες με τους δικούς του όρους.

 

Δεύτερον: Δεδομένης αυτής της αναγκαιότητας, και παρά τις επιφυλάξεις μας για τις μέχρι τότε τουλάχιστον ασαφείς επιλογές, αρχές και χειρισμούς συγκεκριμένων ατόμων, επιλέξαμε να ενταχθούμε από την πρώτη σχεδόν μέρα ίδρυσης του στο ΕΠΑΜ, μιας και πιστέψαμε ότι αυτό το Μέτωπο προορίζεται να διαδραματίσει το συγκεκριμένο ρόλο που απαιτεί η συγκυρία. Αν και γνωρίζαμε όλες τις δυσκολίες που υπήρχαν, καθώς, αν γινόταν αυτό το είδος Μετώπου που περιγράψαμε, θα ήταν από τα μοναδικά Μέτωπα στην ιστορία που θα είχαν δημιουργηθεί από προσωπικότητες και όχι από συγκροτημένες πολιτικές δυνάμεις, ριχτήκαμε με αυτοθυσία και ανιδιοτέλεια στον αγώνα για την ενημέρωση και αντίδραση του ελληνικού λαού, κυρίως από τα Χανιά και την Κρήτη όπου και σπουδάζουμε ή/και εργαζόμαστε. Πραγματικά δεν ήταν εύκολο. Δεν είναι εύκολο για νεαρούς φοιτητές να εγκαταλείπουν στην κυριολεξία την προσωπική τους ζωή για να αφοσιωθούν με όλες τους τις δυνάμεις στον εν εξελίξει αδυσώπητο και βρώμικο κοινωνικό πόλεμο. Όμως το γεγονός ότι κλέβουν τα όνειρα και τις ελπίδες μας σε συνδυασμό με το αγκάλιασμα και την αποδοχή του κόσμου, καθώς και η αίσθηση ότι το ΕΠΑΜ αντιπροσωπεύει κάτι αγνό, κάτι καινούριο, μια νέα πολιτική κουλτούρα και δημοκρατία αλλά ταυτόχρονα προσπαθεί να είναι μια μάχιμη πολιτική οργάνωση μας έδινε φτερά στα πόδια και μας έκανε να μη λυγίσουμε στιγμή το κεφάλι!

 

Στα πρότυπα αυτά δημιουργήσαμε τον Πυρήνα ΕΠΑΜ Πολυτεχνείου Κρήτης που αποτελείτο από φοιτητές, μεταπτυχιακούς καθώς και καθηγητές. Θεωρούσαμε πολύ σημαντική την προσχώρηση του πυρήνα μας στις τάξεις του ΕΠΑΜ,  γιατί ήταν ο πρώτος Πυρήνας στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση και στο χώρο της νεολαίας. Η παρουσία της νεολαίας είναι εξαιρετικά σημαντική, καθώς έτσι δημιουργείται ένα πραγματικά Ενιαίο Μέτωπο με μάχιμα, ελπιδοφόρα και νέα χαρακτηριστικά που θα το βοηθήσουν να απαλλαγεί από ιδεολογίες και πρακτικές του παλαιού, χρεοκοπημένου και σάπιου πολιτικού συστήματος.

 

Τρίτον: Αναγνωρίζουμε τον πρωτοπόρο ρόλο του Δ. Καζάκη στην πραγματική ενημέρωση της ελληνικής κοινωνίας σχετικά με τα επίδικα ζητήματα της εποχής, καθώς με τη συνεχή του δράση,κατάφερε να προωθήσει τα ζωτικής σημασίας προτάγματα του ΕΠΑΜ σε ένα μεγάλο ακροατήριο, την ώρα που τα καθεστωτικά ΜΜΕ παρουσίαζαν ως μονόδρομο την δωσίλογη και αντιλαϊκή πολιτική. Παρόλα αυτά, δεν ήταν ο μόνος που κατέβαλλε αυτή την προσπάθεια, όπως πιστεύουν πολλοί (μια απλή αναζήτηση στο Ίντερνετ θα πείσει και τον πιο δύσπιστο). 

Αναγνωρίζουμε επίσης τον πρωτοπόρο και δύσκολο αγώνα που κατέβαλε για την δημιουργία και ίδρυση του ΕΠΑΜ. Παρόλα αυτά, επίσης δεν ήταν ο μόνος που έκανε αυτή την προσπάθεια, καθώς δεκάδες συναγωνιστές/-ίστριες σε όλη την Ελλάδα είχαν κάνει την υπόθεση του Μετώπου δική τους υπόθεση με σκληρό, ανιδιοτελή και  καθημερινό αγώνα.

                                               

                                                         Α´ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΕΠΑΜ 6-7-8/4/2012

       Στο συνέδριο επί της ουσίας  αναδείχτηκαν ανάγλυφα όλα τα πολιτικά, ιδεολογικά, οργανωτικά και πρακτικά προβλήματα που ταλάνιζαν το ΕΠΑΜ. Συγκεκριμένα: Ανύπαρκτος ουσιαστικός απολογισμός της πορείας του ΕΠΑΜ μέχρι το συνέδριο καθώς και προσυνεδριακός διάλογος επί των βασικών θεμάτων του συνεδρίου που είχε σαν αποτέλεσμα να κρυφτούν κάτω από το χαλί όλα τα νοσηρά φαινόμενα. Αυθαίρετος διορισμός προεδρείου και εισηγητών του συνεδρίου, χωρίς την ενημέρωση των προσωρινών οργάνων και κατά παράβαση του κανονισμού λειτουργίας του συνεδρίου, όπως αυτός είχε συζητηθεί τροποποιηθεί και εγκριθεί από τους πυρήνες πανελλαδικά. Οι άνθρωποι της αυθαίρετης-δοτής σύνθεσης του προεδρείου, έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη (μη) λειτουργία του συνεδρίου, καθώς χειραγωγούσαν το σώμα με προσωπικές τοποθετήσεις-παρεμβάσεις, δεν διατυπώνονταν ξεκάθαρα τα ζητήματα που καλούνταν το σώμα να ψηφίσει, μπέρδευαν συνεχώς συνδικαλίστικα τα χρώματα των καρτών, με αποτέλεσμα οι σύνεδροι να μην γνωρίζουν τι ακριβώς ψηφίζουν και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, στερούσαν ή αφαιρούσαν το λόγο από συναγωνιστές που είχαν διαφορετική άποψη. 

 

Σαφής επιβολή ως βάσης για συζήτηση του καταστατικού που προτάθηκε μια μέρα πριν από το συνέδριο (5/4/2012) από το Δ. Καζάκη, με απαράδεκτο αυταρχικό προοίμιο και αντιφατικές ανεπαρκείς διατάξεις. Μετά από τη συγχώνευση των δύο εντελώς διαφορετικής λογικής καταστατικών σε ένα (!!!), ουδέποτε λήφθηκαν υπόψιν οι γραπτές προτάσεις και οι τρίλεπτες τοποθετήσεις δεκάδων συναγωνιστών για σοβαρότατα θέματα. Εν τέλει παρέμειναν χωρίς διευθέτηση (άρα πρόσφορα για αρχηγικές αυθαιρεσίες) κομβικά οργανωτικά ζητήματα, όπως το θεσμικό πλαίσιο του “αρχηγού”-προεδρεύοντος, της πολιτικής γραμματείας και του οργανωτικού γραφείου, η ρύθμιση της προβολής των προταγμάτων και της δράσης του ΕΠΑΜ στα Μ.Μ.Ε. άλλωστε, όπως δήλωσε κυνικά στο συνέδριο ο Δ. Καζάκης, “ότι δεν απαγορεύεται επιτρέπεται”, άρα, μέσω του κενού σαφών, ρητών και κατηγορηματικών καταστατικών δεσμεύσεων, επιβάλλεται τελικά η “ενός ανδρός και της περί αυτόν αυλής αρχή”. Αυθαίρετος ορισμός και επιβολή-ανακοίνωση εισηγητών και εισηγήσεων επί των βασικών θεμάτων. Σαφής επιβολή της εισήγησης του Δ. Καζάκη σχετικά με το εάν θα έπρεπε το Ε.ΠΑ.Μ να κατέβει στις εκλογές. Η πρότασή του ήταν ότι ”πρέπει το ΕΠΑΜ να κατέβει στις εκλογές πάση θυσία, αλλιώς δεν έχει κανένα λόγω ύπαρξης και δεν θα διαφέρει σε τίποτα από τις άλλες προδοτικές δυνάμεις(!!!)”. Μάλιστα για να δικαιολογηθεί η παραπάνω πρόταση ο Δ. Καζάκης παρουσίασε ανύπαρκτες συμμαχίες ή και συμμαχίες που τίθενται υπό αμφισβήτηση (όπως ότι ο Μίκης Θεωδοράκης και η ΣΠΙΘΑ θα στηρίξουν μια τέτοια κίνηση, ότι δήθεν στην Κεφαλλονιά είχε δημιουργηθεί ήδη κοινό ψηφοδέλτιο μεταξύ των δυνάμεων ΕΠΑΜ-ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ κ.α).

Η όλη συμπεριφορά του Δ. Καζάκη και των λοιπών αυλικών ήταν απαράδεκτη. Άναυδο έμεινε το σώμα του Συνεδρίου με την φράση του Δ.Καζάκη ”ΣΚΑΣΜΟΣ!” και ”ΌΠΟΙΟΣ ΠΡΟΣΒΛΗΘΗΚΕ ΘΑ ΤΑ ΒΡΟΥΜΕ ΕΞΩ…” με σαφή επιθετικό-απειλητικό τόνο! 

 

Μάλιστα, όταν ηλικιωμένος συναγωνιστής που του είπε να ζητήσει συγνώμη, προπηλακίστηκε από την περιφρούρηση! Βέβαια, μετά την χαώδη κατάσταση που είχε δημιουργήσει αυτή η φράση, αναγκάστηκε να ζητήσει συγνώμη για να συνεχιστεί η διαδικασία (την οποία συγνώμη αναίρεσε σε επόμενη ραδιοφωνική εκπομπή, τονίζοντας με θράσος ότι καλά έκανε που είπε “σκασμός” στο σώμα, και ότι θα έπρεπε αυτό να το είχε πει το προεδρείο!).

 

Άναυδοι έμειναν και οι συναγωνιστές από το ΕΠΑΜ Χανίων όταν γνωστό για τη διαλυτική-αποκρουστική του δράση στοιχείο από τον Τομέα Χανίων, με μοναδικό προσόν τη χυδαία-επιθετική αυλοκολακεία, ορίσθηκε ως εγκάθετος στη θέση του προεδρείου, παρά την αντίθετη γνώμη της πλειοψηφίας του Τομέα. Όταν καταθέσαμε ένσταση και ζητήσαμε τα πρακτικά με τα οποία ο εν λόγω κ. βρέθηκε ξαφνικά στο προεδρείο τότε αγνοηθήκαμε επιδεικτικά! Άναυδο έμεινε επίσης το σώμα όταν διαπιστώθηκε ότι παρατηρητής -με μυστήριο τρόπο- είχε κάρτες συνέδρου και ψήφιζε επιδεικτικά σε κρίσιμες ψηφοφορίες (διεκόπη το συνέδριο, η γραμματεία δήλωσε επίσημα ότι δεν είναι αυτή που του έδωσε το φάκελο συνέδρου, γεγονός που επιβεβαιώνει το χειραγωγικό ρόλο του πραξικοπηματικού προεδρείου)… 

 

Η χαριστική βολή για το σώμα του συνεδρίου ήταν η μεθοδευμένη αριστοτεχνικά από το προεδρείο απόπειρα από του βήματος καταγγελίας-πρότασης αποπομπής του σ. Δ. Πατέλη με δράση στην Πολιτική Επιτροπή, ακριβώς μετά την αναχώρηση της εφορευτικής επιτροπής για την εκτύπωση των ψηφοδελτίων για την εκλογή του κεντρικού οργάνου ( Ο σκοπός και αυτής της χειραγωγήσης ήταν σαφής: να καθυστερήσει η εκλογή, να αναγκαστούν να φύγουν οι σύνεδροι από την επαρχία, αλλά και όσοι αγανάκτησαν από τους απαράδεκτους χειρισμούς του μηχανισμού, ώστε να επιτευχθεί το πλέον επιθυμητό για το μηχανισμό της αυλής αποτέλεσμα), απόπειρα την οποία ακύρωσε μαχητικά το 80% των συνέδρων. 

 

Όλα τα παραπάνω επέτρεψαν σε εκατοντάδες συναγωνιστές / -ίστριες να αντιληφθούν ανάγλυφα πράγματα και καταστάσεις που μέχρι τότε δεν ήταν σαφή ή θεωρούσαμε πως ήταν ήσσονος σημασίας, πως η συλλογική μας δράση και οι δημοκρατικές διαδικασίες μας θα τα έθεταν υπό έλεγχο ή θα τα ακύρωναν. Οι μάσκες έπεσαν. Τα ήθη και οι αρχές ενός μηχανισμού, με επικεφαλής στέλεχος του βαθέος πασοκικού κράτους, φανερώθηκαν απροκάλυπτα. Η εμπειρία του συνεδρίου κατέδειξε ότι μια φράξια, αυτή του άνωθεν αρχηγικού μηχανισμού, λειτούργησε και έδρασε λίγο πολύ αποτελεσματικά και χειραγωγικά και έφτασε στις αποφάσεις που από την αρχή του Συνεδρίου φαινόταν να αναζητούσε. 

 

Δυστυχώς όλα αυτά τα στοιχεία τα βιώσαμε και τα παρακολουθήσαμε άναυδοι στο Α´ Συνέδριο-Παρωδία του ΕΠΑΜ. Στοιχεία που ουδεμία σχέση έχουν με τις νεανικές μας ανησυχίες και αγωνίες, με το προσωπικό μας ήθος, αλλά κυρίως με τις ανάγκες της εποχής, όπως αυτές παρουσιάστηκαν και αποκρυσταλλώθηκαν στο Κίνημα μέχρι τώρα. Στοιχεία τα οποία, ως δηλωτικά των μηχανισμών του σάπιου διεφθαρμένου καθεστώτος που μας οδήγησε σε συνθήκες γενοκτονίας, δεν αποθαρρύνουν απλώς, αλλά απωθούν τη νεολαία από κάθε σχήμα και μόρφωμα που τα υιοθετεί και τα αναπαράγει. Στοιχεία εναντίον των οποίων διεξάγει ανένδοτο αγώνα το φοιτητικό κίνημα και η νεολαία επί δεκαετίες. Μόνον όσοι δεν θέλουν τη νεολαία με το μέρος τους, άρα όσοι απεμπολούν την προοπτική, προτάσσουν τέτοιες χρεοκοπημένες και αποκρουστικές μορφές, δομές, μηχανισμούς και συμπεριφορές. 

 

Δεν μπορούμε να παραλείψουμε να αναφέρουμε ότι τα παραπάνω προέκυψαν επειδή ο Δ. Καζάκης με ορισμένη “αυλή” που έκανε όλο και πιο αισθητή την παρουσία της, καλλιεργούσε συστηματικά την ιδέα ενός ”Κόμματος Αρχηγικού τύπου”, άσχετα αν ο ίδιος αρχικά απέρριπτε συχνά αυτές τις κατηγορίες. Πώς αλλιώς μπορεί να δικαιολογηθεί από τον ίδιο η συμπεριφορά και τα λεγόμενά του κυρίως στο “Ράδιο Χωρίς FM”, όπου θεωρούσε προσυνεδριακά δεδομένο ότι το Ε.ΠΑ.Μ είναι αρχηγικού τύπου κόμμα ενώ η απάντησή του σε χιλιάδες προβληματισμούς συναγωνιστών ήταν απίστευτου κυνισμού και αλαζονείας χυδαιότητες, όπως:  “οι πουστόφρονες μου κάνουν πούστικη κριτική”, “στο συνέδριο δεν θα είμαι αυτός που ήμουν, θα πέσει τσεκούρι στα ζιζάνια”, θα γίνει “ξεκατίνιασμα”, “αξιολόγηση” και “εκκαθαρίσεις”, “θα φύγουν με τις κλωτσιές”. Ο ίδιος ανέλαβε από ραδιοφώνου το ρόλο του αυτόκλητου “δονητή στο έδαφος για να βγουν οι γεωσκόληκες για να τους πατήσει κάτω”, ή του σαδιστή που ανέλαβε να “κάνει ηλεκτροσόκ στο σώμα του ΕΠΑΜ” και άλλα πολλά “δημοκρατικά”. 

 

Εδώ η απουσία θεσμικής καταστατικής ρύθμισης του πλαισίου λειτουργίας και χρήσης των Μ.Μ.Ε. εκφράζεται στην πλέον επικίνδυνη μορφή της. Όποιος έχει προνομιακά και μονοπωλιακά το βήμα σε ιδιωτικά και θεσμικά ανεξέλεγκτα από το ΕΠΑΜ Μ.Μ.Ε. – Μετοχική εταιρεία “Το ΧΩΝΙ” (με στελέχη συγκροτημάτων γνωστών επιχειρηματικών ομίλων), Ράδιο χωρίς FM, Web TV-, τα οποία δολίως προβάλλουν (και εκλαμβάνονται καλοπροαίρετα από πολλούς) ως “φωνή του ΕΠΑΜ”, μπορεί να υποβάλλει και να επιβάλλει αυθαίρετα πρωτοβουλίες, να διαμορφώνει προπαγανδιστικά ιδεολογικοπολιτικές επιλογές και κατευθύνσεις, να επιβάλλει οργανωτικές διευθετήσεις, δηλ. να ασκεί δικτατορικά αρχηγική χειραγώγηση σε ένα πολιτικό μόρφωμα Ι.Χ.! Να τι σημαίνει “ότι δεν απαγορεύεται επιτρέπεται”!

 

Γύρω από τον Δ. Καζάκη έχει δημιουργηθεί μια αυλή απαρτιζόμενη από ανθρώπους με μακρά θητεία στο βαθύ καθεστώς και τους μηχανισμούς του, από καιροσκοπικά και ιδιοτελή στοιχεία παλαιοκομματικού τύπου (μια απλή αναζήτηση στο Ιντερνετ θα πείσει και τον πιο δύσπιστο) συνεπικουρούμενη από απελπισμένους χειροκροτητές, που αναζητούν έναν “αρχηγό-σωτήρα-μεσσία” και θαρρούν ότι τον βρήκαν. 

 

Καλλιεργείται μάλιστα ένα νέο διαδικτυακό επικοινωνιακό φαινόμενο, εργαλείο ελέγχου και χειραγώγησης της κοινής γνώμης, μια ιδιότυπη αναβίωση του αλήστου μνήμης “αυριανισμού”. Εκφράζοντας ένα ιδιότυπο είδος προσωπολατρικού λαϊκισμού με αξιώσεις Ιεράς Εξέτασης, το εργαλείο αυτό ακυρώνει ό,τι πραγματικά προοδευτικό υπήρχε στο ΕΠΑΜ, με ενορχηστρωμένες χυδαίες επιθέσεις ορισμένου τύπου ανώνυμου και απρόσωπου “κοινού” στο Chat, που αποσκοπούν στην ηθική σπίλωση και καταρράκωση ανθρώπων που θέτει στο στόχαστρο η αυλή, καλλιεργώντας φασίζουσες μεθόδους αντιμετώπισης της άλλης άποψης (τύπου “μπάναρε τον …”).  

 

Κάθε ορθολογική-επιστημονική προσέγγιση, υποκαθίσταται από φανατικές κραυγές και βωμολοχίες “πιστών”. Τα παραπάνω ενισχύονται και από την συστηματική σπίλωση της διανόησης και της επιστήμης (όλοι δήθεν έχουν αγοράσει τα πτυχία τους και είναι πουλημένοι), γεγονός που υπονομεύει κάθε πιθανότητα μετωπικής συσπείρωσης του αγωνιζόμενου κομματιού αυτού του τόσο ζωτικής σημασίας στρώματος του λαού! 

Όλα αυτά έχουν σαν αποτέλεσμα, οποιαδήποτε διαφορετική άποψη από αυτή του έχοντος το μιντιακό προνόμιο-μονοπώλιο, να παρουσιάζεται ως κακοπροαίρετη και σκοτεινή, που σκοπό έχει να αμφισβητήσει την αυθεντία του Ηγέτη! 

 

Αποτέλεσμα των παραπάνω είναι και η τελεσιγραφικού τύπου ανακοίνωση, μια μέρα πριν την 1η συνεδρίαση του Εθνικού Συντονιστικού Συμβουλίου (!!!), για συμμετοχή στις εκλογές σε συνεργασία με το κόμμα “Δημοκρατική Αναγέννηση” του Σ. Παπαθεμελή. Στα πλαίσια αυτής της σύμπραξης, αλλοιώθηκαν σχεδόν όλα τα προτάγματα του Ε.ΠΑ.Μ που μας συσπείρωσαν στον κοινό αγώνα. Αντί για την αξίωση ανατροπής του καθεστώτος κατοχής, περάσαμε στην απονομιμοποίησή του, οι δωσίλογοι μετατράπηκαν σε ενόχους, η έξοδος από την Ε.Ε και το ευρώ και η υιοθέτηση εθνικού νομίσματος περνούν στα δευτερεύοντα, με έκκληση για δημοψήφισμα και η μη αναγνώριση του χρέους μετατράπηκε σε “παύση πληρωμών προς τους δανειστές”.

 

 Δεν μπορείς να επικαλείσαι την αναγκαιότητα μετωπικής ενότητας του λαού και τελικά να συνεργάζεσαι με ένα χρεοκοπημένο παλαιοκομματικό αρχηγικό μόρφωμα, αρχηγός του οποίου είναι ένα σύμβολο του βαθέους κράτους του δικομματισμού, με μακροχρόνια θητεία και στα 2 κυβερνητικά κόμματα. Δεν μπορείς να μιλάς για ρήξη με το σάπιο και χρεοκοπημένο πολιτικό σύστημα και να συνεργάζεσαι με τα πιο φθαρμένα του υπολείμματα. Δεν μπορείς να αναφέρεσαι στην αναγκαιότητα ευρείας κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας, στην αναγκαιότητα οργάνωσης γενικής πολιτικής απεργίας και αυτοοργάνωσης του αγωνιζόμενου ελληνικού λαού με επιτροπές από τα κάτω και τελικά να προχωράς σε εκλογικές συνεργασίες κορυφών με άκρως συντηρητικές πολιτικές δυνάμεις που ουδέποτε έθεσαν τέτοιους στόχους και ουδέποτε συνέβαλλαν στην αγωνιστική αφύπνιση του ελληνικού λαού.

 

Για όλους αυτούς τους λόγους θεωρούμε ότι δεν αποχωρούμε εμείς που συνειδητοποιήσαμε αυτά τα φαινόμενα και γεγονότα από το μέτωπο, αλλά ότι απέμεινε από την εκφυλιστική μετάλλαξη του ΕΠΑΜ θέτει εκ των πραγμάτων εαυτόν εκτός των αναγκών του αγώνα, εκτός της νομοτελούς προοπτικής του μετώπου. Δεν έχουμε την πολυτέλεια για απογοητεύσεις, παραιτήσεις και ιδιώτευση. Θα συνεχίσουμε τον αγώνα από τους δρόμους που ανέκαθεν είχαν, έχουν και θα έχουν την δική τους Ιστορία και στο χώρο σπουδών/εργασίας μας, όπου κρινόμαστε καθημερινά.Οφείλουμε να αντλήσουμε διδάγματα από την ιστορία των επαναστατικών κινημάτων και από την σύντομη εμπειρία του ΕΠΑΜ, ώστε να αναβαθμίσουμε ποιοτικά και ουσιαστικά τη μετωπική συγκρότηση του αγώνα του λαού μας.

 

Με δεδομένο ότι αυτή τη φορά ο ελληνικός λαός πρέπει να τελειώσει την δουλειά που άφησαν στη μέση οι πρόγονοί μας το 1821, το 1940-44 και το 1973, το ήθος μας και η ιστορική αναγκαιότητα, μας επιβάλλουν να δώσουμε τη μάχη από την πρώτη γραμμή. Οι άνθρωποι που θέλουμε να έχουμε δίπλα μας δεν ανεχόμαστε να έχουν την ψυχή των νενέκων, των “αγωνιστών” του Πολυτεχνείου που βολεύτηκαν στις εκλογικές καρέκλες και των ηγεσιών τύπου Βάρκιζας. Το μέτωπο που θα φέρει τη νίκη, επιτάσσει τη συστράτευση ανιδιοτελών αγωνιστών με την ψυχή και την καρδιά του Κολοκοτρώνη, του Άρη Βελουχιώτη και των αγωνιστών που έχυσαν το αίμα τους κάτω από τα τανκς, με διάφανες αρχές, μορφές οργάνωσης και διεξαγωγής του αγώνα, αντίστοιχες της κοινωνίας που θέλουμε.

 

Χανιά, 25.4.12

 

Υ.Γ Για επικοινωνία μαζί μας  polyt.kritis@gmail.com

 

ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΝ ΑΛΦΑΒΗΤΙΚΑ ΟΙ:

ΑΦΙΩΝΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ           -       Φοιτητής

ΒΛΑΧΟΥ ΓΙΟΥΛΗ                             -       Μεταπτυχιακό

ΒΟΛΑΝΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ                         -       Φοιτητής

ΓΕΩΡΓΟΓΙΑΝΝΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ  -       Φοιτητής

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΣ                -      Φοιτητής

ΚΑΓΚΑΔΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ             -       Φοιτητής

ΚΟΚΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ                              -       Φοιτητής

ΚΟΝΔΥΛΑΚΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ                   -       Φοιτητής

ΚΥΡΛΑΚΗΣ ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΣ            -       Φοιτητής

ΜΑΡΑΚΑΚΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ                    -        Φοιτητής

ΜΠΑΡΜΠΕΡΑΚΗΣ ΣΤΕΛΙΟΣ            -       Φοιτητής

ΜΠΑΡΠΑΓΙΑΝΝΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ         -        Φοιτητής

ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ ΘΑΝΟΣ                -        Φοιτητής

ΠΑΤΕΛΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ                     -        Επίκουρος Καθηγητής Φιλοσοφίας

ΡΕΠΠΑΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ                         -        Φοιτητής

ΣΩΤΗΡΕΛΗΣ ΝΙΚΟΣ                           -        Φοιτητής