Στρατηγική μεταβλητής γεωμετρίας ενάντια σε Δύση και Ισλάμ

Γράφει ο Ιφικράτης Αμυράς

Στρατηγική μεταβλητής γεωμετρίας σημαίνει ότι ως Έθνος συμπεριφέρομαι στους εξωτερικούς κρατικούς και μή-κρατικούς δρώντες ανεξαρτήτως της εθνο-πολιτιστικής μου ταυτότητος, αναλόγως των συμφερόντων μου, αδιαφορώντας για τις υπάρχουσες διπλωματικές συμφωνίες, τηρώντας τα προσχήματα, αλλάζοντας γραμμή εν ριπή οφθαλμού, θολώνοντας την διαχωριστική γραμμή μεταξύ συμμάχων και εχθρών.

Την ίδια στιγμή συμπεριφέρομαι ως σύμμαχος και ως εχθρός των δυτικών. Την ίδια στιγμή συμπεριφέρομαι ως σύμμαχος και ως εχθρός των ισλαμιστών.      

Ο Ελληνισμός πρέπει είναι σε θέση να αντιμετωπίσει πολλούς εχθρούς ταυτοχρόνως. Και να διαθέτει την ευελιξία να αλλάζει συμμάχους, αναλόγως των εθνικών του συμφερόντων. Ο πόλεμος σε διαφορετικά μέτωπα αποτελεί την κορωνίδα της Υψηλής Στρατηγικής.  

Αυτή την στιγμή στον ορίζοντα υπάρχουν δύο μεγάλα κινήματα, με εντελώς διαφορετικά ποιοτικά χαρακτηριστικά, τα οποία μας απειλούν. Το ένα έχει κυριαρχήσει στην Δύση, είναι το σύμπλεγμα νεοφιλευθερισμού-πολυπολιτισμού. Ο νεοφιλελευθερισμός επιβάλλει οικονομική γενοκτονία, ο πολυπολιτισμός επιβάλλει την πολιτιστική γενοκτονία.

Στην Ανατολή έχει επικρατήσει το Ισλάμ, το οποίο ως παραλλαγή του ιουδαιοχριστιανισμού επιβάλλει ακριβώς τις ίδιες πολιτικές εθνοκτονίας που επέβαλε το βυζάντιο στους Έλληνες. Έχει τα ίδια δομικά χαρακτηριστικά με τον ιουδαιοχριστιανισμό, βασίζεται στην ίδια πίστη, και χρησιμοποιεί τις ίδιες τεχνικές εξοντώσεως των αντιπάλων του.

Συνεπώς μας έχει κηρυχθεί ένας διμέτωπος πόλεμος, και οφείλουμε να απαντήσουμε δεόντως.  

Στις χώρες που έχουν επικρατήσει κυρίως αυτά τα κινήματα, ΗΠΑ, Αγγλία, Γερμανία, Γαλλία από την μία μεριά, Ιράν, Πακιστάν, Τουρκία, Σαουδική Αραβία, Αίγυπτος από την άλλη μεριά, δεν πρέπει να μας απασχολεί αν αυτή την στιγμή είναι σύμμαχοι ή εχθροί της Ελλάδος. Ασχέτως τί θα δηλώνει η επίσημη Ελληνική διπλωματία, ο κλασικός τρόπος αντιμετωπίσεως διμέτωπου πολέμου, είναι η υποκίνηση του ενός εχθρού εναντίον του άλλου.

ΕΟΠΥΥ: Τηλεφώνησε τώρα!

ΣΥΡΙΖΑ: Mια ΔΗΜΑΡ στην αντιπολίτευση;

Αριάδνη Αλαβάνου & Τασία Σταματοπούλου 

Θλίψη προκαλεί η ταχύτητα ενσωμάτωσης στο σύστημα, η υιοθεσία της προπαγάνδας και της ορολογίας του ενάντια στη ριζοσπαστική αριστερά που τάσσεται υπέρ της αποχώρησης από την Ευρωζώνη από τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως αποδεικνύεται από τα σημεία-κλειδιά της ομιλίας του Α. Τσίπρα στη Διεθνή Έκθεση της Θεσσαλονίκης, που παρουσιάζουμε παρακάτω. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ οκτώ φορές επανέλαβε το παλιό, τετριμμένο σλόγκαν του ΣΥΝ της εποχής Κωνσταντόπουλου «Κοιτάζουμε το λαό στα μάτια» για να παρουσιάσει πολλές παραποιήσεις της πραγματικότητας.

«Είχε, επίσης, [ ο Σαμαράς] καταγγείλει ότι τον συκοφαντούσαν πως θέλει να γυρίσει την Ελλάδα στη δραχμή. Τώρα αναμεταδίδει ο ίδιος τη συκοφαντία, βάζοντας στη θέση του εαυτού του τον ΣΥΡΙΖΑ- ΕΚΜ». 

Συκοφαντώ σημαίνει «διαδίδω εσκεμμένα ψευδείς και κακόβουλες κατηγορίες εναντίον κάποιου για να τον μειώσω και να τον εκθέσω δημοσίως», [λεξικά ελληνικής γλώσσας].

Γιατί, λοιπόν, είναι κατηγορία η θέση για αποχώρηση από την Ευρωζώνη; Γιατί μειώνεται όποιος την υποστηρίζει; Γιατί εκτίθεται δημοσίως αυτός που προτείνει το εθνικό νόμισμα;

Με αυτή την λογική, η πρόταση «ο Λαφαζάνης είναι βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ» αποτελεί μεγάλη συκοφαντία ενάντια στον ΣΥΡΙΖΑ.

Και γιατί δεν είναι κατηγορία και δημόσια έκθεση αν ανταγωνίζεσαι με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ στο να δίνεις διαβεβαιώσεις ότι είσαι με την Ευρωζώνη; Αν ακολουθείς τις δημοσκοπικές εταιρίες που η πρώτη τους συμβουλή είναι «Λέγε όχι στο μνημόνιο, ναι στο ευρώ, θα το χάψει ο κόσμος»;

Lex monetae

Γράφει ο Ιφικράτης Αμυράς

Ένα από τα άπειρα ψεύδη των ευρωλιγούρηδων προκειμένου να τρομοκρατήσουν τον Ελληνικό Λαό είναι ότι αν επανέλθουμε στην δραχμή, το χρέος μας θα παραμείνει σε ευρώ. Και εφόσον θα υποτιμηθεί η δραχμή, λένε τα ευρωγιουσουφάκια, τότε το εξωτερικό μας χρέος θα αυξηθεί.

Τα ευρωγιουσουφάκια θα έπρεπε να γνωρίζουν ότι η Lex Monetae είναι διεθνώς αναγνωρισμένη νομική έννοια, και ορίζει ότι ένα κράτος ασκεί κυριαρχία πάνω στο δικό του νόμισμα. Ορίζει επίσης ότι ένα κυρίαρχο κράτος μπορεί να επιλέξει το νόμισμα που θέλει, με όποια συναλλαγματική ισοτιμία θέλει, και το χρέος του, εσωτερικό και εξωτερικό, να αποτιμηθεί στο νέο νόμισμα.  

Αυτό σημαίνει για τα κράτη της ευρωζώνης ότι σε περίπτωση διασπάσεως, τα χρέη τους θα μετατραπούν σε εθνικό νόμισμα και μάλιστα με ισοτιμία που θα επιλέξουν τα κράτη.

Ειδικώς για την Ελλάδα σημαίνει ότι σε περίπτωση απελευθερώσεως από το ευρωνταχάου εφαρμόζεται η Lex Monetae και μετατρέπεται το εξωτερικό χρέος σε δραχμές. Η Ελλάδα είναι σε θέση να μετατρέψει με νόμο το χρέος σε δραχμή.

Εννοείται ότι θα ήταν πολύ μεγάλη ανοησία να πληρώσουμε το παράνομο χρέος που μας έχουν φορτώσει οι ξένοι κατακτητές και οι ελληνόφωνοι δωσίλογοι. Η μονομερής διαγραφή του είναι μονόδρομος και πράξη εθνικής ανεξαρτησίας.

Stephen Coughlin: Understanding the War on Terror Through Islamic Law

Η εκπαίδευση στην προπαγάνδα αναπτύσσει το πολιτικό αισθητήριο του Ελληνικού Λαού

Γράφει ο Ιφικράτης Αμυράς

Η επαναστατική νίκη στην χώρα μας θα προέλθει μέσα από πολλά, καθημερινά, μικρά εκπαιδευτικά βήματα που συμβάλλουν στην ανάπτυξη του πολιτικού αισθητηρίου του Λαού μας.

Τα τρία τελευταία χρόνια κατοχής απέδειξαν ότι δεν υπάρχει Ελληνική άρχουσα τάξη που να μπορεί να αντισταθεί σε οιανδήποτε ξένη επιβουλή, είτε αυτή είναι οικονομική, είτε πολιτική, είτε στρατιωτική, είτε δημογραφική, είτε πολιτιστική.

Για να οξύνουμε το πολιτικό αισθητήριο του Λαού, πρέπει διαρκώς να του αποκαλύπτουμε την πολιτική εξαπάτηση που επιχειρεί ο κατακτητής εις βάρος του σε συμμαχία με τους ελληνόφωνους γκαουλάιτερς.

Ο εχθρός εκστομίζει γενικόλογες φράσεις, όπως «μεταρρυθμίσεις», «μεταφορά πόρων από τον Βορρά στον Νότο», «επαναδιαπραγμάτευση» κ.α., τις οποίες ουδέποτε εξηγεί. Το πράττει εσκεμμένως. Φροντίζει όμως να υπονοεί μία θετική σημασία.

Για παράδειγμα με τον όρο «επαναδιαπραγμάτευση», άφηναν να εννοηθεί ότι θα επαναδιαπραγματευθούν το Μνημόνιο προς το καλύτερο. Οι περισσότεροι Έλληνες, λόγω πολιτικής απειρίας, πίστεψαν ότι αυτό ήταν το νόημα του όρου «επαναδιαπραγμάτευση». Και τώρα διαμαρτύρονται επειδή θεωρούν ότι δεν κράτησε την υπόσχεσή του ο Σαμαράς. Θεωρούν ότι τους εξαπάτησε.  

Δεν πέρασε από το μυαλό τους ότι με τον όρο επαναδιαπραγμάτευση, ο Σαμαράς εννοούσε επαναδιαπραγμάτευση προς το χειρότερο. Ο Σαμαράς είναι τόσο προδότης που για ένα χαμόγελο της Μέρκελ και λίγα κροκοδειλίσια δάκρυα, της έδωσε περισσότερα απ’ όσα του ζήτησε.

Έχουμε υποχρέωση να εκπαιδεύσουμε τον Λαό στην πολιτική καχυποψία. Οφείλουμε να τον διδάξουμε να ερμηνεύει τις αόριστες και γενικόλογες φράσεις του εχθρού, με αντίθετο νόημα απ’ αυτό που θέλει να τους προσδώσει η εχθρική προπαγάνδα.

Κόκκινος Μακιαβέλι: Θέσεις για την πολιτική και τη δύναμη

1. Επαναστατική πολιτική χωρίς σύλληψη της πολιτικής με όρους δύναμης δεν υφίστατο ποτέ, ούτε πρόκειται ποτέ να υπάρξει. Η επανάσταση προϋποθέτει δύναμη, και η δύναμη είναι πρώτιστα φαινόμενο υλικό. Η αναγωγή της δύναμης σε πνευματικό, ψυχικό, άυλο φαινόμενο οδηγεί μακριά από την πολιτική, προς τις new age δοξασίες, και εξυπηρετεί μόνο τις υφιστάμενες, κατεστημένες δυνάμεις.

2. Η σχέση της επαναστατικής πολιτικής με την ιστορία είναι ανάλογη της σχέσης της φυσικής με τη φύση: Η φυσική μελετά την φύση για να κατανοήσει τον χαρακτήρα και τους όρους ανάπτυξης διαφορετικών ειδών δυνάμεων ώστε ο άνθρωπος να μπορέσει να τις τιθασεύσει για παραγωγική χρήση· η επαναστατική πολιτική μελετά την ιστορία για τον ίδιο λόγο. 

3. Ο ηλεκτρισμός είναι το αρχετυπικό μοντέλο της πολιτικής δύναμης: θέτει αυτό που είναι αδρανές σε κίνηση και του εμφυσά ζωή, μπορεί όμως εξίσου εύκολα να καταστρέψει και να σκοτώσει. Η πολιτική δύναμη δεν έχει ηθική περισσότερη από όση έχει ο ηλεκτρισμός. Για αυτό η πολιτική δεν είναι και δεν μπορεί να είναι μόνο δύναμη· αλλά χωρίς δύναμη είναι απλώς μια αυτοεξαπατούμενη μορφή ηθικής.

4. Σκοπός της επαναστατικής πολιτικής δεν είναι η επιβολή της δύναμης στις μάζες αλλά η επιβολή στις μάζες της ιδέας ότι έχουν το πραγματικό μονοπώλιο στη δύναμη. Αυτή είναι η θεμελιακή προϋπόθεση της χειραφέτησης.

ΑΡΝΗΣΗ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΔΙΑΚΟΠΗ ΤΩΝ ΤΡΟΪΚΑΝΩΝ ΔΟΣΕΩΝ!

ΑΔΥΝΑΤΗ Η ΣΥΝΥΠΑΡΞΗ ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΡΟΪΚΑΝΗΣ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗΣ

Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΕΠΙΛΟΓΕΣ, ΠΡΙΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ!

Του ΣΧΟΛΙΑΣΤΗ

Όλοι πλέον γνωρίζουν κάτι που μέχρι πρότινος καλύπτετο για τους πολλούς με ένα πέπλο κάποιαςασάφειας:

Η ακύρωση των μνημονίων κατά πάσα πιθανότητα, αν όχι απόλυτη βεβαιότητα, θα φέρει τη διακοπή της τροϊκανής χρηματοδότησης και κατ’ επέκταση τη διακοπή αποπληρωμής του δημοσίου χρέους(τοκοχρεολύσια), που πληρώνεται από τα δανεικά της τρόικας.

Η διακοπή αποπληρωμής του χρέους (εξωτερικού και εσωτερικού) θα οδηγήσει πάραυτα στη συνέχεια σεαναγκαστική έξοδο της χώρας από την ευρωζώνη, προκειμένου με τις ευχέρειες του νέου εθνικού νομίσματος, το δημόσιο να μπορέσει να στηρίξει τις τράπεζες και την οικονομία.

Και όμως αυτό που γνωρίζει όλος ο κόσμος ότι θα είναι η πιθανότερη, τουλάχιστον, συνέπεια της κατάργησης των μνημονίων από μια κυβέρνηση της Αριστεράς, αρνείται να το αναγνωρίσει και να τοαντιμετωπίσει ένα μεγάλο τμήμα της Αριστεράς.

Αντίθετα το ξορκίζει!