Η διάσωση της Ελλάδος περνά μέσα από την διάλυση του ευρώ

Γράφει ο Ιφικράτης Αμυράς 

 

Αυξάνει ο κίνδυνος παραμονής της Ελλάδος στην ευρωζώνη. Αν δεν εξέλθουμε άμεσα από την ευρωζώνη υπάρχει κίνδυνος ανεξέλεγκτης χρεωκοπίας. Πρέπει να τεθεί  άμεσα τέλος στο παιχνίδι που παίζουν οι ευρω-ιμπεριαλιστές με το μέλλον της χώρας. Το σίγουρο μέλλον μας είναι στην Δραχμή για να εξασφαλισθούν μισθοί και συντάξεις.

Η ακύρωση του μνημονίου είναι μονόδρομος. Ο μοναδικός και ορθός δρόμος για την έξοδο από την κρίση περνά μέσα από την μονομερή καταγγελία του μνημονίου.

Την στιγμή που στο εξωτερικό η πλειοψηφία των οικονομικών αναλυτών μιλά ανοικτά για απελευθέρωση της Ελλάδος από τα δεσμά του ευρώ, δεν επιτρέπεται να  κωφεύουμε. Η Ελλάδα θα έχει την τιμή να η είναι η πρώτη χώρα που θα γκρεμίσει το δημοσιονομικό Νταχάου της κας Μέρκελ.

Οι ξένοι επενδυτικοί οίκοι βλέπουν με αισιοδοξία την ανάκτηση της νομισματικής μας ανεξαρτησίας. Οι εκθέσεις τους προβλέπουν εκρηκτική χρηματιστηριακή άνοδο με την έλευση του εθνικού νομίσματος.

Ο νομπελίστας οικονομολόγος Πωλ Κρούγκμαν, προβλέπει ότι σε λίγους μήνες τελειώνουν τα βάσανα της Ελλάδος με την αποδέσμευση από την ευρωβαρβαρότητα.

Η Ελλάδα πρέπει να καθορίσει μία βάση διαλόγου με τους «εταίρους» της, όπου δεν θα διακινδυνεύει την παραμονή της χώρας μας στην κόλαση του ευρώ.

Αν παραμείνουμε στο ευρώ, η Ελλάδα οδεύει σε εμφύλιο πόλεμο. Μας περιμένει ένας οικονομικός Αρμαγεδδών άνευ προηγουμένου. Αν εγκλωβιστούμε στο ευρώ κινδυνεύουμε με εδαφικό ακρωτηριασμό. Οι ξένοι επίτροποι αρνούνται ακόμη και την αγορά καυσίμων για τις ένοπλες δυνάμεις.

Ψεύδεται όποιος προσπαθεί να πείσει τον Ελληνικό Λαό ότι χρειάζεται να τηρηθούν οι μνημονιακές δεσμεύσεις. Αυτό που έχει σημασία είναι η Ελλάδα να μην τηρήσει τις δεσμεύσεις του Γ. Παπανδρέου.

Προς επίρρωσιν του επιχειρήματός μας να θυμίσουμε τί έγινε στις εκλογές του 1932, όπου εξελέγη κυβέρνηση συνεργασίας με επικεφαλής τον Τσαλδάρη και το Λαϊκό κόμμα. Εκείνο τον καιρό η Ελλάδα ευρίσκετο σε αντίστοιχη οικονομική κατάσταση με την σημερινή. Το κράτος δεν μπορούσε να εξοφλήσει τους υπέρογκους τόκους των δανείων. Όμως ο Τσαλδάρης ήθελε να τηρήσει όλες τις δεσμεύσεις προς τους ξένους πιστωτάς της προηγουμένης βενιζελικής κυβερνήσεως.

Ο Ε. Βενιζέλος, όντας τώρα στην αντιπολίτευση, του λέει να μην τηρήσει τις δεσμεύσεις. Ο Τσαλδάρης του απαντά, ότι η κυβέρνηση Βενιζέλου υπέγραψε αυτές τις δεσμεύσεις. Και ο Βενιζέλος του ανταπαντά, «να πείτε στους ξένους πιστωτές ότι εγώ είμαι υπεύθυνος, και ότι η νέα κυβέρνηση δεν υποχρεούται να τηρήσει τις δεσμεύσεις».

Η κυβερνητική αλλαγή στην Γαλλία αλλάζει τα ευρωπαϊκά δεδομένα. Αρκετοί γάλλοι αξιωματούχοι της κυβερνήσεως Ολάντ τώρα δηλώνουν ότι «πρέπει να στηρίξουμε τις προσπάθειες της Ελλάδος για ανάπτυξη και επαναφορά σε εθνικό νόμισμα».

Η βαθιά τους πεποίθηση είναι ότι πρέπει να διαλυθεί η ευρωζώνη. Η Ελλάδα να παραμείνει στην Δραχμή, και να εργαστούμε όλοι μαζί ώστε να ληφθούν μέτρα που θα επιτρέψουν να στηριχθεί η Ελλάδα στις προσπάθειές της για οικονομική ανάπτυξη.

Τα κέρδη της διαλύσεως του ευρώ θα είναι πολλαπλάσια από το κόστος διατηρήσεώς του. Η Ελλάδα πρέπει χωρίς καθυστέρηση να ξεκινήσει τις τεχνικές προετοιμασίες για την υποδοχή του εθνικού της νομίσματος.

Η υποδοχή του εθνικού μας νομίσματος πρέπει να γίνει ταυτοχρόνως με την μονομερή διαγραφή του εξωτερικού χρέους. Δεν έχει νόημα το εξωτερικό χρέος να μεταφραστεί σε δραχμικό.  

Ακόμη και αν κάποιοι αρνούνται την μονομερή διαγραφή τους χρέους, η Ελλάδα θα μπορούσε να ακολουθήσει μία στρατηγική διαδοχικών αναδιαρθρώσεων του δημοσίου χρέους μέχρι να το μηδενίσει. Το δημόσιο ταμείο θα αποκτούσε πρωτογενές πλεόνασμα και θα ακύρωνε τα μνημόνια εν τοις πράγμασι.

Το ζήτημα του εθνικού νομίσματος είναι πρώτιστα πολιτικό, ποτέ λογιστικό. Όποιος αρνείται το εθνικό μας νόμισμα, προσβάλει την Ελληνική σημαία. Προσβάλλει τα κυριαρχικά δικαιώματα του Ελληνικού Λαού. Το εθνικό νόμισμα ως σύμβολο εθνικής ανεξαρτησίας και λαϊκής κυριαρχίας εξασφαλίζει ποιός λαμβάνει τις αποφάσεις στην Ελλάδα.

Το συμφέρον της Ελλάδος και της Ευρώπης είναι να διαλυθεί ειρηνικώς η ευρωγερμανική ζώνη επιρροής και να αποκτήσουν τα κράτη την εθνική τους ανεξαρτησία. Αλλιώς η διάλυση θα γίνει με στρατιωτικά μέσα και σε αυτό την ευθύνη θα έχει αποκλειστικώς το 4^ο Ράιχ.

Ιφικράτης Αμυράς

3-7-2012

http://iphicratisamyras.blogspot.com