Άμα
τη εμφανίσει ο Πολιτικός φορέας της Εθνεγερσίας, εδέχθη πολύ θετικά σχόλια.
Εσήκωσε κύμα ενθουσιασμού. Η Ελληνική Ψυχή διψά για ΕθνικοΑπελευθερωτικούς
Αγώνες.
Υπήρξαν
όμως και κάποιοι διαφωνούντες με το εγχείρημα. Διαφωνούντες πέντε ειδών: οι
μονίμως πάσχοντες από φοβικά σύνδρομα, οι πολιτικώς άπειροι, οι μονοθεϊστές, οι
άθεοι, οι κοσμοπολίτες.
Το
νήμα της σκέψεώς τους συμπυκνώνεται στα εξής σοφίσματα: «οι χριστιανοί είναι
πλειοψηφία, άρα πώς θα πάρουμε την εξουσία;», «μην διχαστούμε», «ο λαός έχει
άλλες προτεραιότητες», «ας μην προβάλλουμε τόσο το θρησκευτικό ζήτημα».
Τοιούτου
είδους ανοησίες, ακούονται επί δεκαετίες κυρίως από άτομα δύο κατηγοριών: από
τους πολιτικώς ασχέτους, και φυσικά από τους χριστιανούς.
Θα
απαντήσουμε λεπτομερώς στα σοφίσματά τους.
Επί 20
αιώνες ο μονοθεϊσμός στην χώρα μας προσπαθεί να ισοπεδώσει βιαίως την
διαφορετικότητά μας και να αφανίσει τον εθνισμό μας. Η λαγνεία των εν Ελλάδι
χριστιανών πολιτικών με τον εφιάλτη της ενοποιημένης Ευρώπης εξηγείται από την
οικουμενική και μονοθεϊστική ανατροφή τους. Η εν Ελλάδι χριστιανική εκκλησία βαρύνεται
με το μέγα έγκλημα της πολιτιστικής γενοκτονίας του Έθνους μας.
Αντιμετωπίζουμε
τον κίνδυνο της αφομοιώσεως στην πολιτική, θρησκευτική, φυλετική, οικονομική,
και πολιτιστική του διάσταση. Όπως είναι φυσικό, τα εν Ελλάδι χριστιανικά και
άθεα κόμματα συμπλέουν με την αφομοίωση. Επομένως είναι άστοχο να ισχυρίζεται
κάποιος ότι δεν πρέπει να μας ενδιαφέρει ο θρησκευτικός χαρακτήρας των κομμάτων,
είτε είναι μονοθεϊστικά όπως πχ Χρυσή Αυγή, ΑΝ.ΕΛ, Νέα Δημοκρατία, είτε άθεα
όπως πχ Συριζα, ΚΚΕ, Ανταρσύα.
Το
υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα σε μία Επανάσταση, είναι το ζήτημα της ιδεολογικής ηγεμονίας. Ο τρόπος σκέψεως
του λαού, ο κώδικας συμπεριφοράς, οι ηθικές αξίες, καθορίζουν την πολιτική του στάση.